Oise 2015

OHH weekend op de Oise 13 mei tot en met 16 mei 2015

13 mei 2015 : installatie op de camping

Als naar gewoonte kampeerden we op de "Camping Municipal du Val d'Oise" te Etreaupont (Noord Frankrijk,in de "Thiéarche").
Toen de eersten daar arriveerden was de onderhoudsploeg van de gemeente nog bezig om het gras af te rijden ..... de plaatjes "reservé" waren al aangebracht ... met mondjesmaat kwam de groep toe en werd begonnen met het plaatsen van tenten, caravans en campers.

Eerste paddeldag 14 mei :

We gingen van start te "Neuve Maison" in plaats van de klassieke instap te Effry : het is niet evident om dat hogere stuk te paddelen maar het had de vorige dagen geregend en de waterstand was ongeveer 6cm hoger zodat het mogelijk was om daar te starten.
7 kano's en 5 kajaks begonnen aan het avontuur ..... het was genieten van de natuur, de mooie waterstand afgewisseld met bochtstromingen onder en tussen het struikgewas.
Dat rustige werd ineens opgeschrikt toen op de passage van de oude molenstuw te Effry een kano kenterde en de bemanning 'te water ' geraakte.
De reddingsploeg was 'stand-by' en na het wisselen van droge kleren werd de tocht verdergezet.
De omgeving veranderde naar een cross-country parkoers met versmalde passages met bochtstromingen en afhangende takken.
Alle hindernissen werden zonder problemen overwonnen en moe maar content kwamen we toe op onze kampeerplaats ......en toen kregen we pech : het was intussen beginnen te regenen en na beraad werd de geplande BBQ verschoven naar de dag erna.
En toen had onze 'thuisploeg" de krenten- , speculoos- en chocladeboterhammen gesmeerd en werd de tocht 'smakelijk' beëindigd.
De regen was dan toch milder dan we aanvankelijk gedacht hadden en op de late avond werden de potkacheltjes uitgehaald en leverde de meegebrachte voorraad houtblokken een gezellig en warm intermezzo om de dag af te sluiten.

Tweede paddeldag 15 mei 2015 Van Etreaupont naar Enlangcourt.

De tweede dag van onze "klassieker" werd gestart met in totaal 22 deelnemers verdeeld over de kano's en kajaks, met de kids en een paar woefs ....
Het weer was vrij goed (zonnig / bewolkt) met een mooie waterstand.
Het was genieten van de natuur met een picknick te Autreppes.
En dan kwam de stuw aan de molen van Erloy ..... iedereen passeerde met veel animo en leute tot onze laatste kano iets te scheef kwam te liggen en de bemanning in 't water lag.
De reddingsploeg was stand-by en met vereende inspanningen werd de ploeg en kano geborgen en na het wisselen van de natte kleren werd de tocht verdergezet.
Bij onze terugkeer op de camping hadden onze dames voor rozijnenboterhammekes gezorgd, 't begint een klassieke thuiskomst te worden ...... lekker !!!
En dan konden we de BBQ vuren aansteken, werden alle tafels op één rij gezet en haalde Urbain zijn remorque erbij om te dienen als mobiele toog en buffet.
Weer een dag die in de memoires van de Oise mogen bijgeschreven worden.
En 's avonds hadden we nog genoeg droog hout over om een kampvuurtje aan te steken in de potkacheltjes.
 

Derde paddeldag 16 mei 2015

Dit keer keer waren de 'paddelgoden' ons niet goed gezind : onze karavaan vertrok al op de camping in een regenbui .........
Niks aan te doen: in Monceau-sur-Oise werden de regenjasjes aangetrokken en dan vertrokken we voor een afdaling die voor de meesten onbekend gebied was.
De regen kon niet deren en het werd een mooie tocht, afwisselend open landschap en smallere passages tot we aan het eerste 'obstakel' aankwamen : een hoge stuw met aan de zijkant een vistrap .... en geen kleintje !!
Na wat bedisselen wipte Julien in die 'roetsjbaan' en eens beneden kwamen beide duimen omhoog. Het werd een 'vibrerende' sensatie van de dag, en beneden was er voldoende water om rustig verder te paddelen. Tot aan de volgende stuw : Urbain en Danny hadden ooit dat parkoers gepaddeld en wisten dat er in de passage die door het stadje Guise gaat een klepstuw is.
Indien deze klep zou opgehaald staan was er geen uitweg en ook geen mogelijkheid om uit te stappen. Daarop werd besloten om de 'natuurlijke' weg van de Oise te volgen.
Na een korte picknick (het regende nog altijd) in de mooie tuinen van het domein "Familistère van Godin" * werd de tocht verdergezet tot ..... er een gigantische boom dwars over de Oise lag.
Het werd wriemelen, wringen, op de buik in de kano liggen, plat voorover op het dek van de kajak en ook in ruglig geprobeerd om te passeren ...... wat niet zo evident bleek te gaan.
Danny haalde dan de boomzaag te voorschijn waarop er enkele hinderende takken afgezaagd werden tot een 'snoodaard' riep : "ok wegpaddelen" en hij tot ieders jolijt op de boom achterbleef.
Moraal van dit verhaal : wij kwamen tot de vaststelling dat de zwemvesten te dik waren om voorover te buigen (of wordt het buikje te dik ??    )
Iedereen geraakte zonder problemen door deze hindernis, Danny werd vlug opgepikt, en dan kon onze tocht verdergezet worden.
Ondanks de regen een toffe dag meegemaakt en een mooi nieuw traject op de Oise ontdekt.
 
En zo werd dan het kampeerweekend van O.H.Hemelvaart afgesloten.
Tot de volgend editie
JaDem

=================
* (bron : Wikipedia)
Jean Baptiste André Godin : frans industrieel (1817/1888) die in samenwerking met utopisch socialist Charles Fourier overtuigd was van de noodzaak om de leef- en werkomstandigheden van de arbeiders te
verbeteren in de toen heersende arbeidsstructuur en te vervangen door een systeem gebaseerd op samenwerking en gelijkberechtiging van patroon en arbeiders.
Behalve de eigenlijke woningen, drie met elkaar verbonden woonblokken van elk vier verdieping-en telkens gebouwd rond een met een glazen koepel overdekt binnenplein, werden ook een aantal
gemeenschappelijke voorzieningen uitgebouwd zoals een school, theater, bibliotheek, apotheek, winkels, zwembad, wasplaats, kinderkribbe etc.
Alle werknemers van het bedrijf en hun gezin waren, ongeacht hun positie, gelijkmatig gerechtigd om van deze voordelen te genieten. De appartementen van de woonblokken, waarvan Godin er zelf een betrok,
waren voor die tijd uitzonderlijk modern en luxueus uitgerust.
Godin zou zijn bedrijf, en de Familistère, dat ondertussen meer dan 1000 arbeiders telde, in het jaar 1880 omvormen tot een coöperatieve met de voorziening dat het uiteindelijk eigendom van de werknemers zou worden.