Semois weekend 2018

Ardennenweekend 2018

 

Het is weer november. Een redelijk warme november dit jaar en helaas ook nogal een droge. Na een lange, warme en bijna regenloze zomer worden weinig kajakkers blij van dit eerder uitzonderlijke weer. Maar november betekent ARDENNENWEEKEND, dus laten we de droogte even niet aan ons hart komen en trekken we vol enthousiasme naar Florenville. De nieuwe locatie ziet er veelbelovend uit: een mooie gîte aan de oevers van de Semois. Ruime slaapgelegenheid, een uitgeruste keuken en vernieuwde douches, een grote tuin met picknickbanken en een speeltuin in de buurt. Ook het gezelschap mag er wezen. Een paar nieuwe gezichten tussen de routinés en dit jaar ook vier stuks jeugdig geweld.
Het wordt echter al snel duidelijk dat we in de Semois niet veel méér kunnen doen dan pootjebaden. Op zaterdagochtend carpoolen we dan maar naar de Chiers, een 30-tal kilometer verderop. Ook Frankrijk blijkt redelijk droog te staan. In de rivierbeddingen althans, want bij het afladen regent het en blijft het maar regenen. Tot overmaat van ramp blijken de boterhammen van Rudie niet meegereisd en krijgt Rudie dus het vooruitzicht van een lange hongerige dag. Het eerste deel van de afvaart is licht stromend en verandert ondanks het druilerige weer tot ieders teleurstelling op geen enkele plaats in een kolkende rivier. De middagpauze is kort en krachtig. Het miezeren houdt even op, maar een stevig fris windje drijft ons al snel terug in onze kajak. De jeugd zet zich moedig in het vaarwater van Patrick en trekt zo de kop tijdens deel 2 van de tocht. Helaas voor de jonge vermoeide armen gaat het water over van een Dijle-karakter naar een onvervalst Vaart-karakter (zij het dan met een veel mooiere omkadering!). In de namiddag krijgen we op tijd en stond nog een beetje miezerregen over ons heen, maar al bij al valt het reuze mee. De aankomst is er dan ook ineens sneller dan verwacht. Het uitstappen verloopt vlot, maar net op het moment dat iedereen zich staat om te kleden (met als doel DROGE kleren aan te trekken), gaan de hemelsuizen weer open. Van een slechte timing gesproken!
Bij de terugkeer naar de gîte zijn er op mysterieuze wijze twee plaatsen te kort om alle kajakkers te vervoeren. De jarige Patrick wordt bijgevolg als bijzondere vracht vervoerd in de camionette van Danny en Els en Trui wordt gepromoveerd tot huisdier van Jurgen en Christel. Ze mag meereizen in de laadbak op voorwaarde dat ze niet blaft.
Gelukkig voor ons allemaal wacht ons in de gîte een lekker aperitiefje en een overheerlijke maaltijd op z’n Jeannines. De varkenswangetjes zijn weer om vingers en duimen van af te likken. En de frietjes natuurlijk ook, waarvoor dank aan Michel en Jurgen. Terwijl er een aantal de communicatie met de afwasmachine aangaan, testen de anderen alvast de douches uit. Een paar moedige jongeren leggen zich zelfs eventjes toe op hun studeerwerk.
De avond brengt geen bijzonder straffe verhalen zoals vorig jaar, maar wel veel leuke anekdotes en een spannend gezelschapspelletje, waarbij Sylvie en Trui als leken worden ingewijd in de ingewikkelde spelregels.
Na nog een heerlijke nacht verschijnen hier en daar kleine oogjes aan tafel. Wanneer die te zien krijgen wat er precies op de ontbijtbordjes ligt, worden ze ineens een stuk groter: een croissant en een chocoladebroodje, gemaakt door een bakker met hele grote handen!
Gezien het weinige water (niet te begrijpen na al die regen die we hier al over ons hoofd hebben gekregen!) wordt zondag wandeldag. Het wordt een mooie, maar natte herfstwandeling met als eindpunt de historische brug van Herbeumont. Luc krikt de animo op door een quizvraag te stellen ivm de hoogte van de brug. Hij belooft dat de winnaar een gratis diner krijgt van Jeanine. Met die motivatie willen wij wel een gokje wagen en tot ieders verbazing  en uiteraard tot algemene hilariteit is de winnaar van deze wedstrijd…. Jeanine zelf!
Lekker warm gelachen en gewandeld bekruipt ons langzaam maar zeker een zondagavondgevoel. We keren terug naar de gîte, ruimen op en nemen afscheid. Heerlijk, zo’n weekendje weg in de Ardennen!
 
Wintergroeten,
Trui