Biesbosch Nederland 2017

Pinksterweekend in Biesbosch Nederland

Vrijdagavond werd ik verwelkomd door Danny en Els op de camping ... De eerste kayakkers hadden al hun tenten of hun woonauto opgezet. Voor mij was het als starter mijn tweede weekend na start to kayak; ik was benieuwd hoe ik dit weekend ging beleven, ging ik het halen of niet. Altijd spannend zo’n weekend, je weet niet wat je te wachten staat.

Wat mij vooral aantrok om deel te nemen aan het weekend Biesbosch , was de plaats waar we gingen kayakken: in het natuurpark De Biesbosch volledig omringd door water. Ik zag het op de kaart en ik dacht oh dit wil ik wel meemaken.

Zaterdagochtend werden we op de camping wakkergemaakt met luide muziek, het is blijkbaar een camping met veel animatie en dat hebben we gehoord. Op zaterdag 03/06 waren we met Ludo, Tom van Deinze, Urbain van Deinze, Rudi, Miek, Danny en Els aanwezig voor de eerste kayakdag op de waters van de Biesbosch. Danny had voor mij speciaal een boot uitgekozen: een gele zeekayak waarmee Els altijd meevaart. Smal en het wiebelde veel in het begin, Ik dacht oei! Dit komt niet goed! Straks lig ik hier in het water.  Tom en Urbain waren de enige kano-vaarders van de groep; allen hadden zeekayaks mee. Ik begreep eerst niet waarom. Het werd mij heel duidelijk en tastbaar de volgende dag...

De eerste dag was volgens het weerbericht een slechte dag met regen voorspeld maar gelukkig waren de weermannen verkeerd en werd het een prachtige zonnige dag met een beetje wind om ons af te koelen; we moesten ons goed insmeren! Tom van Deinze was al meerdere malen naar de biesbosch geweest en hij was onze kaartenman en kapitein van de dag. De bende volgde hem op de voet of eerder op de peddel; Pepper de cocker van Tom was mee op de kano, hij had er zin in en als kano-hond vond hij het prima. eerst moesten we een breed geul overvaren, niet simpel met al dat verkeer op het water. En het was er ook behoorlijk druk! Ik kreeg het wat benauwd, dacht oei, daar komt een grote boot af. Danny gaf mij onmiddellijk rust door te zeggen Sophie, je kan dit! Gewoon rustig peddelen tot aan de overkant.

We hebben die dag nog nooit zoveel verschillende plezierbootjes gezien op één dag. Die hollanders zijn echte waterratten, op het water leven is echt hun tweede thuis. We hebben de raarste boten gezien van blokhutboten tot een boot met een tent vooraan, van piepkleine boten tot heel grote yachtboten, overzetboten, cruiseschepen. En wij ons laveren tussen al dat geweld op motoren. Wat is kayakken toch een zen-sport. Na de oversteek van de grote geul, bracht Tom ons naar de binnenriviertjes, :” in de brousse “zei Danny!

Na onze picknick in een mooie groene halte en een verplichte sanitaire stop met inclusief insectenbeten, zijn we terug gaan toeren;” we gaan een grote lus maken “ zei Tom. Bij het terugkeren kwamen we heel veel bootjes tegen. Het werd spannend want er was maar weinig plaats om te navigeren, zelfs eentje had zijn motorboot niet echt onder controle en ging recht op mij af! Goed schrikken zeg! Op een bepaald moment kwamen we zelfs een groep van wel 70 kayakkers tegen, Danny wou vlug een foto nemen met als titel: ‘Kayak Club Leuven op stap’...

 

Gelukkig kwamen we met zijn allen heelhuids terug richting aakvlaai waar we ‘smorgens gestart waren. Een al bij al heel rustige vaart met veel afwisseling en veel bekijks!

De aperitief op het terras van de taverne in Biesbosch smaakte. Els nam een Fruitbier met alcohol en ik eentje zonder  Om eerlijk te zijn de hare smaakte wel beter dan de mijne.  Urbain was moe, en de rest ook. Het is toch wel iets anders zo’n toer varen op vlakwater. Heel intensief, echt conditietraining. Terug op de camping werd de barbeque in gang gezet.  ‘savonds werden we getrakteerd op  vuurwerk, tja die Hollanders maken altijd kabaal! Miek die wat wou uitrusten in haar tentenpaleis  werd wakker geschoten na de derde schot! Katleen dacht dat er een gasfles ontplofd was..Uiteindelijk werd alles rustig. Moe en gelukkig ging ik slapen in mijn mini tent, blij dat het morgen ook mooi weer zou zijn want zaterdag hadden ze tenslotte het slechtste weer voorspeld.

Toen ik zondag opstond had ik er echt zin in, 3 kayakkers hadden zich erbij gevoegd, Danielle was toegekomen op de camping en Tom en Luk waren al aan de aanlegsteiger toegekomen in de Biesbosch wachtend op onze komst. Mijn voorgevoel zei me dat ik naast mijn havermout ook nog een extra boterham moest eten. Gelukkig heb ik geluisterd naar mijn intuitie.

Zondag was er veel meer wind dan zaterdag, dit merkte ik onmiddellijk. Daarnaast legde Tom ons uit dat we zeker 1kilometer tegen wind zouden moeten varen op een zeer drukke en woelige Amer.

Toen we met zijn allen de eerste grote geul overstaken, voelden we ja dit wordt een stevige dag met Veel wind.

 We kwamen aan een eiland om wat te rusten, Tom zei dat we nu aan het serieuze werk gingen beginnen! En ik dacht dat we die al achter de rug hadden... We moesten afstand nemen en goed doorpeddelen.  “Rust nu goed uit” zei Tom “want nu wordt het menens”. De andere Tom sprak mij moed in en zei dat ik gewoon door moest peddelen en niet mocht stoppen met peddelen. Dat alles goed ging komen.

Mensen, dit was echt afzien!  Met een bang hartje ben ik eraan begonnen. Tegenwind, windkracht 6 en veel golven! Mijn eerste ervaring op een zeekayak werd beloond. Op een bepaald ogenblik dacht ik zelfs dat ik achteruit ging ookal bleef ik peddelen. De punt van mijn boot verdween in de golven en ik sprong weer recht uit de golf. Dank u Danny om voor mij voor een prachtboot te zorgen. Dit heeft echt een verschil gemaakt. Het leek een beetje op windsurfen maar dan zonder zeil en dit is echt keihard peddelen tegen de wind in.  Ik heb gewoon mijn tanden op elkaar gezet en zo hard gepeddeld als ik maar kon. En ook tussendoor nog een schietgebedje. tWas tenslotten Pinksteren en onze lieve Heer zou ons beschermen.

Wat mij vooral bijgebleven is dat ik ondanks de zware omstandigheden, de wind, de golven en de grote kans om te kantelen, ik mij heel veilig voelde omringd door de groep.”We laten niemand achter” zei Danny en Els. Het groepsgevoel is heel sterk op zo’n moment. De ervaren kayakkers Rudi, Tom en Luk bleven ook in de buurt van de dames. De kano-vaarders waren serieus aan het peddelen en waren als eerst aangekomen op de plaats waar we moesten aanmeren. Ik ben nog nooit zo blij toegekomen op een rustplaats. Waow wat een ervaring, wat een ontlading! Mijn vingers waren verkleumd aan mijn peddel en ik moest vinger per vinger mijn hand losmaken van de peddel.

De boterhammen die ik had klaargemaakt, smaakten heerlijk. De rustplaats was ook uit de wind en we hadden het gevoel dat we op een stuk strand lagen.  Een klein stukje paradijs met een prachtig zicht. Wat kan het leven toch mooi zijn. Miek vond de golven geweldig.

Na de picknick zijn we terug gaan varen richting aanlegsteiger, terug in de brousse zou Danny zeggen. Met een poging om naar een uitkijktoren te gaan zien maar die was niet meer toegankelijk. Op ons terugweg  terug de vele plezierbootjes tegengekomen.

Als starter heb ik dit weekend afgezien maar ik was superblij dat ik deelgenomen heb. Het is een overwinning  en een extra ervaring op zich. Iedereen was moe op het einde, behalve Rudi, die wou nog verder varen. Hij had duidelijk nog veel energie over om zelfs op tempo van een plezierbootje mee te peddelen.

Toen we toekwamen aan de aanlegsteiger, kon ik niks meer doen. Ik had zelfs moeite om mijn hand open te maken. De boten werden op de auto’s geladen en  uit pure noodzaak wegens geen plaats in de taverne, zijn we met zijn allen terug naar de camping gereden, samen met de dames Gwen en Katleen die op ons aan het wachten waren op de parking. Op de camping hebben we uiteindelijk allen samen het einde van het Biesbosch kayak weekend gevierd. Ik heb nieuwe toffe mensen leren kennen van de Kayak club en ik heb vooral voor mezelf nieuwe grenzen verlegd. Voor mij was het wederom een geslaagd kayakweekend in een prachtig natuurgebied. Bedankt Tom en Danny om alles fijnloos te organiseren en Els om ons te verwennen na de zware inspanningen. De advocaat was een voltreffer!

Sophie